سلامی به بزرگی روز سی ام اسفند

سلام من زیزی بلاسم یا زیزی‌گولو سارا بلاسم هستم. کسی که یه وب دیگه تو بیان داشته. ولی چرا اینجاییم؟ اجازه بدید، داستان رو از اول تعریف کنم.

دقیقا که نه، میشه گفت، چهار سال پیش، یه روز مونده به اخر سال 1399 در سی اسفند ماه، من وب بیان ام رو که قرار بود برای انمشین وینکس کلاب باشه به یک وب دیلی طوری تبدیل کردم. تا یه جایی باشه که از روزگار و چیزهایی که دوست دارم مثل کتاب، سریال و اینجور چیزها صحبت کنم. 

اسمش رو گذاشتم " خوابم میاد" که از نظر خیلی هاتون اسم باحالی و مودی بود. من این اسم رو روش گذاشتم چون اون زمان الکی از انجام هر کاری، حتی کوچکترین ها زودی خسته میشدم. الکی می‌پریدم تو تختم و روم رو میکشیدم. ولی وقتی تصمیم گرفتم بیان رو به وب دیلی تبدیل کنم، با خودم گفتم به خاطر کسایی که دوست داری، دیگه نخواب، بیدار باش. و اینطور شد که هروقت میخوابیدم، خوابم میاد، بیدارم میکرد.

ولی بعد از چهار سال و خورده‌ای انگار یکی از معروفترین و پربازدیدترین پستهای بنده، خاری بود بر چشم عزیزانی، که بهشون خیلی حق میدم و خودم هم با هزار تا صلوات پستش کردم. به وب بنده اعتراض زدند و خوابم میاد بالاخره خوابید و فیل/تر شد. 

ایا میشه برشگردون؟ فکر کنم اره، ولی اون هم به اندازه کسایی که در خواست فیل..ترینگ و فلان رو دادند، صبر ایوب لازمه و نمیدونم بعد نگاه کردن مجدد توسط شون برگرده. راستش اصلا سایتشون شلوغه. من نمیتونم حتی وارد بشم، چه برسه به اینکه درخواست بازرسی مجدد بدم. ولم کن.

در اخر، به قول ترک ها، سال ماخ چیماخ کردیم و به این نتیجه رسیدیم که بیا زیزی جون و یک شروع جدید داشته باش. البته این شروع جدید برای یک میهن بلاگی واقعا خیلی سخت. من از اونجا اومدم بیان و الان میگید نمیتونم چیزی رو بیان کنم. همیشه پست های وینکس کلاب رو با ترس اپلود میکردم، میگفتم فرداش میاند و اونجا رو می‌بندند. بعد اون، من فقط برای دومین بار نشستم و به در نگاه کردم تا شاید دریچه به جای بنده اه بکشه.

پس من اینجام دوباره ولی بیدار و درس گرفته از گذشته. شاید بعضی وقت ها درس هام یادم بره و مجبور بشم دوباره اون درس رو بخونم ولی سعی میکنم یادم نره. خوابم میاد همیشه خاطره خوبی از وبلاگ نویسی برای منه. چه دوستان باحالی که از بیان پیدا کردم و هنوز همراه من اند و چه اونهایی که به جایی متفاوتتر مهاجرت کردند. 

قصد دارم اینجا، بیشتر پستهای خوابم میاد رو در کنار پستهای جدید، منتشر کنم. امیدوارم  باز هم اینجا ببینم تون چه بیانی های قدیمی که رفتید و چه بیانی هایی که هستید یا جدید اومدید. امیدوارم از اینجا هم لذت ببرید.

پ.ن: اگه میخواید بدونید اون پست چی بود، میتونید به این عکس که لیست چهار تا پست پربازدید خوابم میاد بود رو ببیند. عنوان اولین پست، گویای همه چیز هست. خخخ.

پ.ن: این رو بعدا شاید سرآغاز یا اشنایی با من کردم.

خاطره ای از گروه بلک پینک

این پست رو به مناسبت تولد پنج سالگی بلک پینک، اون زمان تو خوابم میاد نوشتم. همراه با یه چالش کیپاپی.

گفتم بماند به یادگاری.

به باغ مون خوش اومدید

من تو 1400 قول داده بودم که یه پست از باغ مون بزارم.

نه اینکه پز بدم. فقط چون حرفش رو زیاد میزدم و از اینکه بقیه از طبیعت و از گشت و گذار شون تو پارک یا شهر یا هرجای دیگه، عکس میزاشتند، من هم دوست داشتم  از باغ مون عکس بزارم:

پستی از جنس ریاضی

پستهای ریاضی من از وبلاگ خوابم میاد. قسمت اول این پست رو خیلی دوست دارم. اسمش بود، اقیانوس ریاضی.

راستش خیلی وقت از ریاضی پست نزاشتم. امیدوارم تو این وبلاگ جدید، از ریاضی هم زیادی یاد کنم.

پستی از جنس چالش1400

تو سال 1400 و قبل اون خیلی چالش داشتیم ها، الان خیلی کم شده. البته نه اینکه دیگه وبلاگ نویسی مزه نمیده و همه تو ایستا و این حرفها اند. چالشی مثل اینها وجود نداره. البته همین ها رو هم به زور تموم کردم. مخصوصا مال دیزنی رو.

از سه چالش کوتاه شروع میکنم و بعدش دو چالش بلند رو تقدیم تون میکنم. خواستید برای یاد اوری خاطرات بیانی مون بخونید.

یک پست با چایی فراوان از 1400

این اولین پست دیلی طور بنده  در وب قبلیم خوابم میاد بود.

وچند تا از پستهایی کوتاه که برگزیده سال ۱۴۰۰۰ هست رو تونید، بخونید. هر ستاره یه پست بود. پستهای بلند هم به زودی منتشر میشند.